- ભત્રીજાઓએ એમની ઈચ્છા પ્રમાણે પુત્ર બનીને તેમની અંતિમ વિધિઓ વાજતે ગાજતે પૂર્ણ કરી
- અબીલ ગુલાલ અને વાજતે ગાજતે બેન્ડવાજા સાથે અંતિમયાત્રા નીકળી હતી
- ખાન ખીજડીયા ગામે સ્મશાનમાં અંતિમ રથનું પણ દાન કર્યું
વડીયા: મોટા શહેરોમાં વૃદ્ધઆશ્રમોમાં માતાપિતાને દીકરાઓ મૂકી અવતાના હોવાના અનેક કિસ્સાઓ જોવા મળે છે ત્યારે વડીયા પંથકના ખાન ખીજડીયા ગામની વાત કરીએ તો એક વૃદ્ધ મહિલા જેમની 101 વર્ષની ઉંમર અને એમને કોઈ દીકરા કે દીકરી સંતાનોમાં ન હોવાથી તેમના ભત્રીજાઓની સાથે રહેતા આ માજી સાકરબેન કેશુભાઈ હરખાણીને કોઈ દીકરા કે દીકરીઓ સંતાનમાં ન હતા અને એ એમના ભાઈના દીકરાઓ સાથે રહેતા આ માજીનું જીવન ભક્તિમય જીવન હતું સવારથી જ સ્વામિનારાયણના પૂજા પાઠ કરી મહાદેવના મંદિરે દર્શને જતા 101 વર્ષની ઉંમર સુધી એ જીવ્યા જેમાં માજી ક્યારેય બીમાર પડ્યા નથી માજીને કોઈ ડાયાબિટીસ કે બીપી જેવી બીમારીઓ પણ થઈ નથી કોઈપણ જાતની દવાની એક ગોળી લીધી ન હતી.
ત્યારે આ માજીની ઉંમરના કારણે કુદરતી મોત થતા તેમની જે અંતિમ ઈચ્છા હતી એ ઈચ્છા પ્રમાણે તેમના ભત્રીજાઓએ તેમના કુટુંબીક પરિવાર સાથે આ માજીની ઈચ્છા પૂર્ણ કરવા માટે તેમની સ્મશાન યાત્રામાં અબીલ ગુલાલ વાજતે ગાજતે બેન્ડવાજા સાથે અંતિમયાત્રા નીકળી હતી ત્યારે માજીની અંતિમ ઈચ્છા હતી કે મારી પાછળ કોઈએ રોકળાટ કરવો નહીં હસતા હસતા મને વિદાય આપવી અને એ જ પ્રમાણે દીકરાઓએ કાકીની સ્મશાનયાત્રા વાજતે ગાજતે કઢાઈ હતી ત્યારે આ માજીનું જીવન ભક્તિમય હતું અનેક સેવાકીય પ્રવૃત્તિઓમાં તે પોતે દાતા તરીકે દાન આપ્યા છે ખાન ખીજડીયા ગામે સ્મશાન માં અંતિમ રથનું પણ દાન કર્યું છે ત્યારે વડીયા સ્વામિનારાયણ મંદિરમાં પણ એમનું દાન આપ્યું છે ભાગવત કથા પણ કરી હતી આ સેવાકી પ્રવૃત્તિ ધરાવતા માજીનું આજે કુદરતી મોત નીપજતા તેમના ભત્રીજાઓએ એમની ઈચ્છા પ્રમાણે પુત્ર બનીને તેમની અંતિમ વિધિઓ વાજતે ગાજતે પૂર્ણ કરી હતી ત્યારેજ કહેવાય છે ને કે ગામડાઓમાં આજે પણ શ્રવણની માફક માતાપિતાની સેવાઓ અને વડીલોનું માંન સન્માન અને મર્યાદાઓ જળવાઈ છે અને એમની અંતિમ ઈચ્છાઓ પુત્રો પાલન કરતા હોવાનું આ એક ઉદાહરણ પૂરું પાડતું ગામડું કહી શકાય