તારું શું ? મારૂ શું ?
આ દુનિયામાં ચાલી રહ્યું આ શું ?
ભૂલવા માંડ્યા દરેક આ શું ?
કરી દીધું આ તારું મારું શું ?
આપીએ છે આપણે તેને આ બધું શું ?
તે કરે આપણી કદર શું ?
આપણી સાથે જીવે છે તેનું શું ?
ક્યારેય આપણે માંગયે તેની પાસે કશું ?
તેજ કરે છે નષ્ટ આપણને આ શું ?
તો પણ ક્યાં આપણે તેને કહી શકીએ કશું ?
ભૂલી જાય છે તે આ બધું શું ?
જ્યારે આપણે તેનેજ આપી દીધું કહ્યાં વગર શું-શું ?
ફૂલોની તે સોડમ આપી,
હવાની તે સાથે ફેલાવી,
વૃક્ષોની તે વિભિન્તા સ્થાપી,
પર્વતની તે અડગતા વ્યાપી,
પાણીની તે સમસ્યા નાશી,
સુંદર સૃષ્ટિ તે બનાવી,
તોએ તારું મૂલ્ય તેના માટે શું ?
કહી દે બસ કુદરત અનોખી આ શું ?
તો ભૂલી જાય છે આ મનુષ્ય શું ?
કે આપણા થકી નથી જોડાયેલું તેનું જીવન શું ?
આપણો અંત તે નહીં લાવે તેનો પણ અંત શું ?
તો બસ ખાલી ના કરી શકે આપણી કદર થોડી શું ?
મારવા કરતાં તેની સંગાથે જીવા ના દે આપણને શું ?
આપણે પણ બચાવીશું તેનું જીવન ઘણું,
રાખીશું એજ સ્મિત તેનું ખરું,
પ્રકૃતિએ પૂછ્યો આ સવાલ મનુષ્યને તારું મારું શું ?
